Gordon, Böger, Rolf, Kiki, Lilstimman, Anki, Nella, Jens, Lea en Alva staan als bezetenen te janken van opwinding. Ze rukken met alles wat ze hebben aan het touw waarmee ze zijn vastgebonden als wij aan komen lopen. De tien Alaska husky's kunnen niet wachten tot wij op de slee gaan zitten, het hek open gaat en het touw wordt ontbonden.
Op het moment dat het touw los is trekken we onverwacht hard op en schieten we het bos in, kijkend naar tien huskykonten. Hondenslee rijden in Zweden, een overgetelijke ervaring!
Het valt op dat de honden de gebaande paden aardig aanhouden maar dat ze altijd de kortst mogelijke route nemen, wat betekent dat de passagiers wel scherp moeten blijven en niet alleen maar weg kunnen dromen bij het uitgestrekte Zweedse landschap. Gids Björn legt uit dat de honden niet zonder reden in deze opstelling staan. 'De voorste twee zijn de leiders van de groep en die bepalen welke kant de rest op gaat. De leiders luisteren het beste naar de commando's maar moeten wel hard kunnen rennen, anders houden ze de anderen op. Daar achter komen de zes 'runners'. De achterste twee honden zijn vaak wat groter en sterker dan de rest en zijn als het ware de motor van het geheel.'
Naast het mooie landschap, het bevroren meer en de rust is er nog één ding dat opvalt en dat zijn de drolletjes die af en toe al rennend uit de konten van de husky's komen en dan met name de geur die daar vanaf komt. Tijdens de korte stop die we maken in een pittoresk houthakkershutje om chocolademelk te drinken vraag ik aan Björn hoe dat zit. 'De honden krijgen voornamelijk vlees met een beetje droogvoer te eten en dat zorgt voor die lucht, al ben ik er gelukkig immuun voor geworden' lacht hij. Prompt is het voedertijd en krijgt elke hond een hard stuk koeienmaag waar ze zich op storten alsof het een mals karbonaadje is.
Na ruim twee uur rond te hebben gereden achterop de slee zijn de honden nog niet moe. Wij hebben het inmiddels wel een beetje koud gekregen en parkeren de slee weer bij de kennel. De andere honden springen en blaffen uitgelaten als we terug zijn en we mogen nog even de hokken in. Na afscheid genomen te hebben van de honden én Björn gaan we weer huiswaarts. De tocht was supermooi maar vooral de helderblauwe ogen van de husky's blijven voorlopig nog wel even op mijn netvlies gebrand.
Klik hier voor meer informatie over hondensleerijden in Åre >>
Gastredacteur worden voor Snowplaza? Stuur jouw wintersportverhaal naar redactie@snowplaza.nl en wie weet staan hier binnenkort ook jouw wintersportavonturen.
