We zien het maar al te vaak, langs de sleeplift is het soms een slagveld. Soms lachen we in ons vuistje als een volwassene er maar niet in slaagt naar de top van de berg te geraken, maar voor kinderen is de bezorgdheid stukken meer aanwezig. Ook aan de zetelliften zijn er de sporadische ongelukjes bij op- en afstijgen, in zeldzame gevallen – en ik hoop dat ik dit niet zelf moet meemaken - ook tijdens de rit. Er zijn enkele aandachtspunten die de reis naar de top meer confortabel moeten maken.
Voor de sleeplift gaat u eerst de afstijgplaats bekijken: vanaf welk punt mogen de kinderen afstijgen en hoe stijgt het kind af, u duidt ook een wachtplaats aan. Iedereen vertrekt op jouw teken, als iemand valt in het midden, moet die onmiddellijk opzij schuiven en wachten op u. Boven aangekomen, waar het plat is, draait men de ski’s en stapt men naar de wachtplaats. De truc zit hem in het opstijgen, als dit goed verloopt komt het meestal in orde. Ski’s moeten in de sleeprichting staan, en mooi recht naast elkaar, anders valt het kind. Als ze al met stokken mogen skiën, moeten de bandjes rond de pols aan de kant waar de kabel niet is. Dan moet het kind het handvat aan de kabel goed beetnemen en met een zetje wordt de rit ingezet. Na de kinderen sluit u zelf aan en pikt u de kinderen die gevallen zijn op.
De volgende stap is de pannenkoekenlift. De werkwijze en afspraken zijn dezelfde. In de meeste skigebieden vindt u een ‘losse pannekoek’ en kan u ze het laten uitproberen op voorhand. Wederom kiest men de stokken rond de pols te doen aan de vrije kant. Nog steeds gaat u zelf als laatste naar boven. Als men tijdens de rit valt, is het hier meestal moeilijker om op de piste te geraken, dus uw overzicht is hier van uiterst belang.
Hetzelfde geldt voor de ankerliften. U zou kunnen denken dat het beter is om er 1 voor 1 op te gaan. Maar het is gemakkelijker met 2, op voorwaarde dat de kinderen ongeveer even groot zijn, het evenwicht is zo in balans. De stokken worden aan de buitenkant rond de pols gehangen, zo geraken ze niet met elkaar in de knoop.
Uiteindelijk komen we bij de grote zetelliften. Wederom maakt u de afspraken en bekijkt u samen het af- en opstijgen. Een extra afspraak is hier dat ze heel goed moeten luisteren naar de begeleidende volwassenen naast hen. Inderdaad, nooit of te nimmer mag een kind alleen op de zetellift! Een kind kan gemakkelijk onder de afsluiting schuiven en een heel eind naar beneden vallen. Als u gebruik mag maken van de kinderrij, zeker doen. Indien niet, laat u de kinderen allemaal achter elkaar aanschuiven. Op deze manier wacht u tot de andere zitjes door volwassenen bezet worden en stuurt u per zetel een kind mee. Een lieve dankbare blik naar de begeleidende vrijwilliger doet ook wonderen. U stapt zelf op met het laatste kindje en u gaat zonder zorgen omhoog.
Welke ouder gaat er niet eens kijken naar hun jonge spruit die kinderskiles volgt. Elke ouder kijkt voornamelijk naar de skikunsten van hun lieve kapoen en vergeet al de rest. Het zou nochthans heel interessant zijn om eens goed te kijken hoe de skileraar de kinderen naar de top van de berg brengt. De sleep- en pannekoeklift kan het kind alleen, neem de lift zoals de skileraar ook als laatste, u behoudt zo de volledige controle. Voor de ankerlift is er de sprake van balans. Als u het zelf geen probleem vindt om het anker in uw knieholte te houden op de hoogte van uw kind, kunt u gerust samen op de lift. Dit is evenwel niet echt comfortabel en het kan uw spieren ongelooflijk vermoeien. Een kind die al wat geoefend heeft, kan het ook alleen. Als u met meerdere kinderen op stap bent, kunnen ze ook gerust samen naar boven.
Dit brengt me tot slot tot een oproep naar alle volwassenen op de piste. Ziet u een ouder of een skileraar met meerdere kinderen aan de lift? Help de kinderen een handje en schuif bij, dit komt de algemene veiligheid ten goede!
De eerste keer skiën vergeet Sarah nooit meer. Na haar opleiding lichamelijke opvoeding bracht ze enkele seizoenen door als skileraar in het Zwitserse St. Moritz. Inmiddels is ze terug in België, maar de passie voor skiën is er nog steeds.
